سرعت : یکی از پارامتر های مهم یک هاست خوب سرعت آن می باشد. معمولا بازدیدکنندگان سایت به سرعت اهمیت زیادی می دهند. اگر یک وب سایت سرعت یک سایت پایین باشد بدون شک بازدیدکننده دیگر از آن وب سایت استفاده نمی کند.
سرعت یک سایت به موارد زیر بستگی دارد :
1.سخت افزار سرور : استفاده از یک سرور با سخت افزار قوی باعث بالا رفتن سرعت سایت می شود. قدرت سخت افزار سرور باید بیش از مقداری منابعی که از آن استفاده می شود باشد. این مقدار مصرف به تعداد سایت میزبانی شده ، بازدید ، و … بستگی دارد.
2.دیتاسنتر : این مورد بسیار مهم است که سرور شما در کدام کشور و کدام دیتاسنتر (datacenter) قرار داشته باشد و سرعت پورت ( port) چه مقداری باشد.
استفاده از دیتاسنتر های معتبر و با سرعت بالا و شبکه خوب (uptime) در سایت شما بسیار مؤثر می باشد. uptime مقدار زمانی می باشد که سرور سایت شما در دسترس بوده است و دان تایم (down time) مقدار زمانی می باشد که سرور شما از دسترس خارج شده است.
3.سیستم مدیریت محتوا : این یعنی نرم افزاری که برای مدیریت سایت خود در هاست خود آپلود کرده اید که درصد کمی از ان مربوط به سخت افزار سرور می باشد. هرچه سیستم مدیریت محتوا امکانات بشتری داشته باشد ممکن است نیاز به زمان بیشتری برای بارگذاری (load) سایت داشته باشد. همچنین درصدی هم مربوط به حجم عکس و بانک اطلاعاتی سایت می باشد.
امنیت :
1.امنیت اطلاعات : 2 پارامتر مهم برای امنیت اطلاعات استفاده از raid و پشتیبان گیری می باشد.
با استفاده از raid 1 اطلاعات هاست شما در یک هارد دیگر هم ذخیره می شود تا در صورت از بین رفتن هارد اول ، اطلاعات حذف نشود.
پشتیبان گیری : ممکن است اطلاعات سایت شما ناخواسته حذف شود و یا به سرور نفوذ شود و یا هارد های سرور از بین برود. هاستینگ ها با تهیه نسخه پشتیبان در مقاطع زمانی مشخص و انتقال آنها به سرور دیگری ، همیشه یک یا چند نسخه از اطلاعات وب سایت را در سرور دیگری نگهداری می کنند تا زمانی که مشکلی برای اطلاعات سایت بوجود آید از آن استفاده کنند.
2.نفوذ به اطلاعات : به چند روش می باشد :
امنیت سرور :اگر امنیت یک سرور هاستینگ پایین باشد هکر ها به راحتی می توانند به سرور نفوذ کنند و سایت را هک کنند. البته در هاست های اشتراکی با توجه به تعداد بالا سایت های میزبانی شده امنیت کمی پایین تر می باشد اما تنظیم درست و مدیریت کامل یک سرور می تواند از امنیت سرور را بیشتر کند.
امنیت سیستم مدیریت محتوا :این مورد به نحوه برنامه نوسی سایت بستگی دارد ، هکر می تواند از باگ های موجود در نرم افزار سایت استفاده کند و سایت را هک کند.
امنیت سیستم مدیر سایت : در بخش امنیت در اینترنت در این مورد بیشتر توضیح داده شده است.
کیفیت : این مورد هم به سخت افزار سرور ، تنظیم و مدیریت کامل سرور ، تعداد سایت های میزبانی شده ، و …. دارد.
یک هاستینگ خوب هیچ وقت سایت های سنگین را در سرور اشتراکی میزبانی نمی کند تا کیفیت سرویس افت نداشته باشد.
قیمت :با توجه به موارد بالا و نرخ ارز و پشتیبانی و سیاست فروش هاستینگ ها ، قیمت هاست تعیین می شود. یک قیمت نباید بسیار ارزان و یا بسیار گران باشد.
پشتیبانی : پشتیبانی و خدمات فنی بسیار مهم می باشد.
سیستم های ارسال تیکت ( درخواست پشتیبانی) استفاده از سیستم های مدیریتی برای درخواست ها کاربران بسیار مهم می باشد. در صورت عدم استفاده از این سیستم ها یک هاستینگ به خوبی نمی تواند درخواست ها را مدیریت کند.
درک صحیح نیاز های کاربران ، ارسال پاسخ های مناسب ، احترام به مشتری و سرعت در پاسخگویی از جمله پارامتر های مهم پشتیبانی می باشند.
امکانات هاست و خدمات جانبی :
امکانات هاست : استفاده از نرم افزار های بروز و معتبر
خدمات جانبی : ارائه خدمات مرتبط با سرویس هاستینگ مانند طراحی سایت ، رفع مشکلات برنامه نویسی و ….
اگر کار شما یک کار تفننی و [فعلا] غیرجدی است، توصیه میکنم پول خود را هدر ندهید. هاستهای رایگان هر کدام محدودیت خاص خود را دارند (برخی محدودیت در حجم کل و برخی محدودیت در حجم یک فایل و ...) اما بسیاری از آنها برای نصب یک وبلاگ وردپرسی یا یک فاروم (انجمن گفتگو) مناسب هستند.
اگر یک کاربر مبتدی باشید، گیگفا یک نمونه خوب برای شروع است و اگر هم حرفهای هستید، سه گیگابایت فضای رایگان از سرور حرفهای rhcloud سرورهای معتبر ردهت شروع خوبی برای شما خواهد بود.
در هاستهای رایگان، هزینه هاست که رایگان است. در مورد دامنه هم تمام هاستهای رایگان، یک زیردامنه در اختیار شما قرار میدهند تا شما مجبور نباشید هزینه دامنه را بپردازید. اما اگر دامنه خودتان را قبلا ثبت کردید و میخواهید از ابتدا به عنوان یک برند فعالیت کنید، باز هم بسیاری از هاستهای رایگان (از جمله دو سرویس اشاره شده در بالا) این امکان را به شما میدهند که از دامنه اختصاصی خود استفاده کنید.
بسیاری از افراد، ایدهای در ذهن دارند و تصور میکنند که ایدهشان بسیار عالیست و بعد از دو سه ماه، روزی صد هزار بیننده خواهد داشت(!) و با تکیه به همین تصورات، اقدام به تهیه یک هاست گرانقیمت میکنند و پس از مدتی سرخورده میشوند چون سایتشان آن آمار خیالی را نداشته و آنها پول خود را به هدر دادهاند.
من به همه دوستانی که قصد دارند سایتی را استارت بزنند که در مورد آینده آن مطمئن نیستند و تصمیم محکمی برای تکیه بر آن ندارند، توصیه میکنم که هاست رایگان استفاده کنند. طبعا اگر پس از گذشت چند ماه مشاهده کردید که تصورات و تخمینهای شما درست از آب درآمده است و سایت شما قابل سرمایه گذاری است، میتوانید در عرض چند دقیقه به یک سرور و هاست گرانتر و با کیفیت بالاتر مهاجرت کنید.
در هاست اشتراکی شما و دیگر مشتریان - که ممکن است تعدادشان به هزاران نفر هم برسد - همگی بر روی یک سرور قرار دارید و منابع سرور (حافظه Ram و پردازنده و پهنای باند اتصال سرور به اینترنت و ...) همگی بین کاربران مشترک است لذا اگر یک یا چند تا از سایتهای مشتریان از منابع بیشتری استفاده کنند، منابع کمتری برای بقیه باقی میماند و سرعت نمایش سایت آنها کاهش مییابد.
هاست اشتراکی برای سایتهای کمبازدید (مثلا کمتر از هزار بازدید روزانه) توصیه میشود. در صورتی که بازدید سایت شما بالاتر رفت یا سرعت سایت شما کاهش یافت (زمان پاسخدهی به دستور ping و اجرای کوئریهای دیتابیس)، بهتر است به فکر انتقال به سروری قویتر (سرور مجازی vps) باشید.
آنچه تحت عنوان هاست نامحدود فروخته میشود نیز فقط کلاهبرداری از مشتریان کماطلاع است. این هاستها نیز یک هاست اشتراکی هستند که صاحب آن برای جذب مشتری بیشتر و سود بیشتر اقدام به ارائه آن تحت عنوان نامحدود (!) میکنند اما وقتی حجم اطلاعات یا بازدید یک مشتری بالا رود، مسئول سرور محترمانه از او میخواهد که سرور را ترک کند. البته برخی از هاستهای نامحدود، باکیفیتتر هستند اما آنها نیز مشکلات خاص خود را دارند مثلا اگر اطلاعات شما زیاد باشد (فرضا 20 گیگ)، امکان تهیه بکآپ یا انتقال بیدردسر اطلاعات به یک سرور دیگر را به شما نمیدهند.
هزینه سرورهای اشتراکی بسیار ارزان بوده و معمولا حدود 10 تا 100 دلار در سال است و به عنوان مثال «نت افراز» یک نمونه هاست اشتراکی خوب و بهصرفه است.
فقط سنگینی سایت (اطلاعات یا بازدید بالا) نیست که کاربران را مجبور به ترک هاست اشتراکی میکند. امنیت هم مساله مهمی است. اگر سایت شما سایت حساسی باشد و افشای اطلاعات مشتریان یا کدهای شما اهمیت فوق العاده بالایی داشته باشد، لازم است حتما به سراغ سرور مجازی یا سرور اختصاصی بروید چون در سرور اشتراکی، اگر سرور یا حتی یکی از هزاران سایت روی آن دارای مشکل امنیتی باشد، امکان نفوذ به تمام سایتهای دیگر سرور محتمل است.
سرور اختصاصی، مانند یک کیس کامل است که در اختیار شماست. ram و cpu و hard و ... همگی همان چیزی است که شما انتخاب میکنید و واقعا هم همان قطعات روی یک سرور برای شما نصب میشود. حتی انتخاب سیستمعامل سرور و سایر برنامهها نیز در اختیار شماست.
سرور مجازی شبیه سرور اختصاصی است با این تفاوت که از دید شما سرور اختصاصی است اما در واقع، از نظر سخت افزار یک سرور اختصاصی با کمک نرم افزارهای مجازیساز، به تعداد محدودی سرور کاملا مجزای مجازی تقسیم شده است.
لذا سرور مجازی بخشی از یک سرور اختصاصی است (مثلا یک دهم آن) و همچنین تعریف مشتری جدید، سهولت بیشتری برای مدیر سرور دارد لذا سرور مجازی از نظر قیمت، معمولا بسیار ارزانتر است (مثلا 25 دلار در ماه). همچنین مدیریت و پیکرهبندی اولیه نرم افزاری، مشتری را از پرداخت هزینه مدیریت سرور معاف میکند و همین دلایل باعث میشود که بسیاری از سایتهای متوسط یا سایتهایی که صاحبانشان توانایی پرداخت هزینه بالا را ندارند، سرور مجازی را بر اختصاصی ترجیح دهند.
کسانی که برای سایت(هایـ)شان سرور اختصاصی تهیه میکنند، معمولا باید هزینه بالاتری را بپردازند. حداقل 100 دلار در ماه برای اجاره خود سرور و همچنین پرداخت هزینه مدیریت نرم افزارهای سرور که بسته به میزان ساعت اختصاص یافته خواهد بود. (بین 10 تا 50 دلار برای یک ساعت کار سرور منیجر)
دقت کنید که برخی نرم افزارهای نصب شده بر روی سرور اختصاصی یا مجازی، رایگان نیست و لذا شما مجبور به پرداخت هزینه قانونی آن هستید. مثلا اگر شما برای کنترل پنل هاست خود مایل به استفاده از cPanel یا direct admin یا plesk و ... باشید، لازم است هزینه آن را جدا بپردازید. امری که در مورد هاست اشتراکی، به دلیل سرشکن شدن هزینه آن بر روی هزاران یوزر آن، هزینه ناچیزی میشود.
اگر شما مراجعین و مشتریان زیادی دارید که نیاز به هاست دارند، بجای اینکه برای هر کدام از آنها به صورت مجزا هاست خریداری کنید، میتوانید خودتان فروشنده شوید!
برای این کار کافی است یک «سرور مجازی» یا حتی «نمایندگی میزبانی» (که همان هاست اشتراکی است)، خریداری کنید (مثلا به قیمت سالانه 100 الی 200 دلار) و سپس از طریق کنترل پنلی که در اختیار شماست، هاستهای اشتراکی (با کنترل پنل مجزا) برای کاربران تعریف کنید و به مشتریانتان بفروشید.
اگر سایت شما با زبان asp نوشته شده، مجبور هستید سرورهای ویندوزی تهیه کنید. سرورهای ویندوزی از نظر پایداری و امنیت به پای سرورهای لینوکسی نمیرسند و از سویی نیز به دلیل رایگان نبودن سیستمعامل و برخی برنامههای ضروری (windows, ms sql server و ...) هزینه بالاتری دارند.
سرویس ابری، جایگزین خوب و به صرفهای برای میزبانی اشتراکی محسوب میشود که مخاطرات امنیتی آن را ندارد و همچنین حق شما در منابع سخت افزاری سرور، مقداری مشخص است و توسط دیگر شرکاء نمیتواند دزدیده شود!
در سرویس ابری شما به اندازه منابع مورد نیاز خود پول میدهید و هز زمان که حس کردید مثلا پردازنده ، رم ، حافظه ، پهنای باند و ... بیشتری نیاز دارید، به سادگی میتوانید آن را ارتقاء دهید.
بله! این مساله از دو جنبه مهم است:
اگر کار شما یک کار تفننی و [فعلا] غیرجدی است، توصیه میکنم پول خود را هدر ندهید. هاستهای رایگان هر کدام محدودیت خاص خود را دارند (برخی محدودیت در حجم کل و برخی محدودیت در حجم یک فایل و ...) اما بسیاری از آنها برای نصب یک وبلاگ وردپرسی یا یک فاروم (انجمن گفتگو) مناسب هستند.
اگر یک کاربر مبتدی باشید، گیگفا یک نمونه خوب برای شروع است و اگر هم حرفهای هستید، سه گیگابایت فضای رایگان از سرور حرفهای rhcloud سرورهای معتبر ردهت شروع خوبی برای شما خواهد بود.
در هاستهای رایگان، هزینه هاست که رایگان است. در مورد دامنه هم تمام هاستهای رایگان، یک زیردامنه در اختیار شما قرار میدهند تا شما مجبور نباشید هزینه دامنه را بپردازید. اما اگر دامنه خودتان را قبلا ثبت کردید و میخواهید از ابتدا به عنوان یک برند فعالیت کنید، باز هم بسیاری از هاستهای رایگان (از جمله دو سرویس اشاره شده در بالا) این امکان را به شما میدهند که از دامنه اختصاصی خود استفاده کنید.
بسیاری از افراد، ایدهای در ذهن دارند و تصور میکنند که ایدهشان بسیار عالیست و بعد از دو سه ماه، روزی صد هزار بیننده خواهد داشت(!) و با تکیه به همین تصورات، اقدام به تهیه یک هاست گرانقیمت میکنند و پس از مدتی سرخورده میشوند چون سایتشان آن آمار خیالی را نداشته و آنها پول خود را به هدر دادهاند.
من به همه دوستانی که قصد دارند سایتی را استارت بزنند که در مورد آینده آن مطمئن نیستند و تصمیم محکمی برای تکیه بر آن ندارند، توصیه میکنم که هاست رایگان استفاده کنند. طبعا اگر پس از گذشت چند ماه مشاهده کردید که تصورات و تخمینهای شما درست از آب درآمده است و سایت شما قابل سرمایه گذاری است، میتوانید در عرض چند دقیقه به یک سرور و هاست گرانتر و با کیفیت بالاتر مهاجرت کنید.
در هاست اشتراکی شما و دیگر مشتریان - که ممکن است تعدادشان به هزاران نفر هم برسد - همگی بر روی یک سرور قرار دارید و منابع سرور (حافظه Ram و پردازنده و پهنای باند اتصال سرور به اینترنت و ...) همگی بین کاربران مشترک است لذا اگر یک یا چند تا از سایتهای مشتریان از منابع بیشتری استفاده کنند، منابع کمتری برای بقیه باقی میماند و سرعت نمایش سایت آنها کاهش مییابد.
هاست اشتراکی برای سایتهای کمبازدید (مثلا کمتر از هزار بازدید روزانه) توصیه میشود. در صورتی که بازدید سایت شما بالاتر رفت یا سرعت سایت شما کاهش یافت (زمان پاسخدهی به دستور ping و اجرای کوئریهای دیتابیس)، بهتر است به فکر انتقال به سروری قویتر (سرور مجازی vps) باشید.
آنچه تحت عنوان هاست نامحدود فروخته میشود نیز فقط کلاهبرداری از مشتریان کماطلاع است. این هاستها نیز یک هاست اشتراکی هستند که صاحب آن برای جذب مشتری بیشتر و سود بیشتر اقدام به ارائه آن تحت عنوان نامحدود (!) میکنند اما وقتی حجم اطلاعات یا بازدید یک مشتری بالا رود، مسئول سرور محترمانه از او میخواهد که سرور را ترک کند. البته برخی از هاستهای نامحدود، باکیفیتتر هستند اما آنها نیز مشکلات خاص خود را دارند مثلا اگر اطلاعات شما زیاد باشد (فرضا 20 گیگ)، امکان تهیه بکآپ یا انتقال بیدردسر اطلاعات به یک سرور دیگر را به شما نمیدهند.
هزینه سرورهای اشتراکی بسیار ارزان بوده و معمولا حدود 10 تا 100 دلار در سال است و به عنوان مثال «نت افراز» یک نمونه هاست اشتراکی خوب و بهصرفه است.
فقط سنگینی سایت (اطلاعات یا بازدید بالا) نیست که کاربران را مجبور به ترک هاست اشتراکی میکند. امنیت هم مساله مهمی است. اگر سایت شما سایت حساسی باشد و افشای اطلاعات مشتریان یا کدهای شما اهمیت فوق العاده بالایی داشته باشد، لازم است حتما به سراغ سرور مجازی یا سرور اختصاصی بروید چون در سرور اشتراکی، اگر سرور یا حتی یکی از هزاران سایت روی آن دارای مشکل امنیتی باشد، امکان نفوذ به تمام سایتهای دیگر سرور محتمل است.
سرور اختصاصی، مانند یک کیس کامل است که در اختیار شماست. ram و cpu و hard و ... همگی همان چیزی است که شما انتخاب میکنید و واقعا هم همان قطعات روی یک سرور برای شما نصب میشود. حتی انتخاب سیستمعامل سرور و سایر برنامهها نیز در اختیار شماست.
سرور مجازی شبیه سرور اختصاصی است با این تفاوت که از دید شما سرور اختصاصی است اما در واقع، از نظر سخت افزار یک سرور اختصاصی با کمک نرم افزارهای مجازیساز، به تعداد محدودی سرور کاملا مجزای مجازی تقسیم شده است.
لذا سرور مجازی بخشی از یک سرور اختصاصی است (مثلا یک دهم آن) و همچنین تعریف مشتری جدید، سهولت بیشتری برای مدیر سرور دارد لذا سرور مجازی از نظر قیمت، معمولا بسیار ارزانتر است (مثلا 25 دلار در ماه). همچنین مدیریت و پیکرهبندی اولیه نرم افزاری، مشتری را از پرداخت هزینه مدیریت سرور معاف میکند و همین دلایل باعث میشود که بسیاری از سایتهای متوسط یا سایتهایی که صاحبانشان توانایی پرداخت هزینه بالا را ندارند، سرور مجازی را بر اختصاصی ترجیح دهند.
کسانی که برای سایت(هایـ)شان سرور اختصاصی تهیه میکنند، معمولا باید هزینه بالاتری را بپردازند. حداقل 100 دلار در ماه برای اجاره خود سرور و همچنین پرداخت هزینه مدیریت نرم افزارهای سرور که بسته به میزان ساعت اختصاص یافته خواهد بود. (بین 10 تا 50 دلار برای یک ساعت کار سرور منیجر)
دقت کنید که برخی نرم افزارهای نصب شده بر روی سرور اختصاصی یا مجازی، رایگان نیست و لذا شما مجبور به پرداخت هزینه قانونی آن هستید. مثلا اگر شما برای کنترل پنل هاست خود مایل به استفاده از cPanel یا direct admin یا plesk و ... باشید، لازم است هزینه آن را جدا بپردازید. امری که در مورد هاست اشتراکی، به دلیل سرشکن شدن هزینه آن بر روی هزاران یوزر آن، هزینه ناچیزی میشود.
اگر شما مراجعین و مشتریان زیادی دارید که نیاز به هاست دارند، بجای اینکه برای هر کدام از آنها به صورت مجزا هاست خریداری کنید، میتوانید خودتان فروشنده شوید!
برای این کار کافی است یک «سرور مجازی» یا حتی «نمایندگی میزبانی» (که همان هاست اشتراکی است)، خریداری کنید (مثلا به قیمت سالانه 100 الی 200 دلار) و سپس از طریق کنترل پنلی که در اختیار شماست، هاستهای اشتراکی (با کنترل پنل مجزا) برای کاربران تعریف کنید و به مشتریانتان بفروشید.
اگر سایت شما با زبان asp نوشته شده، مجبور هستید سرورهای ویندوزی تهیه کنید. سرورهای ویندوزی از نظر پایداری و امنیت به پای سرورهای لینوکسی نمیرسند و از سویی نیز به دلیل رایگان نبودن سیستمعامل و برخی برنامههای ضروری (windows, ms sql server و ...) هزینه بالاتری دارند.
سرویس ابری، جایگزین خوب و به صرفهای برای میزبانی اشتراکی محسوب میشود که مخاطرات امنیتی آن را ندارد و همچنین حق شما در منابع سخت افزاری سرور، مقداری مشخص است و توسط دیگر شرکاء نمیتواند دزدیده شود!
در سرویس ابری شما به اندازه منابع مورد نیاز خود پول میدهید و هز زمان که حس کردید مثلا پردازنده ، رم ، حافظه ، پهنای باند و ... بیشتری نیاز دارید، به سادگی میتوانید آن را ارتقاء دهید.
بله! این مساله از دو جنبه مهم است:
استفاده از سخت افزار و نرم افزار در ویندوز و لینوکس:
برنامهای که از سوی لینوکس نوشته شده، نمیتواند تحت ویندوز عمل کند و بالعکس. این امر یک قانون است، اما میتوان گفت که چندین استثنا نیز وجود دارد. این استثناها نصب یک سیستمعامل را بر روی دیگری فراهم میسازد. برای مثال، در رایانهای که با لینوکس کار میکند، میتوان به نصب یک کپی از ویندوز پرداخت.
در سیستم عامل ویندوز که تحت لینوکس اجرا میشود، نیز میتوان به نصب تمامی برنامههای ویندوز اقدام کرد. در آن واحد یک رایانه میتواند با دو سیستم عامل اجرا شود.
لینوکس در برابر ویندوز ابزارهای سخت افزاری پشتیبانی شده:
در مقایسه ابزارهای سختافزاری پشتیبانی شده، میتوان گفت که در هنگام استفاده از ویندوز، سختافزارهای بیشتری کار میکند و این بدان دلیل است که فروشندگان سختافزار، راهاندازهای بیشتری برای ویندوز مینویسند که این امر در لینوکس صدق نمیکند. هنگامی که ویندوز XP به بازار ارایه شد، بسیاری از دستگاههای جانبی موجود کار نمیکرد، زیرا XP به راهاندازهای جدید نیاز دارد و فروشندگان انگیزه کمی برای نوشتن راهانداز برای سختافزارهای قدیمی داشتند.
سخت افزار سیستم عامل:
لینوکس در بسیاری از پایگاههای سختافزاری قابل اجرا است که این امر در ویندوز امکانپذیر نیست. برای مثال، ویندوز NT تا هنگامی که مایکروسافت تفکر خود را تغییر نداده باشد، در MIPS CPU قابل اجرا است. اما برای لینوکس کسی وجود ندارد تا ذهن خود را تغییر دهد. لینوکس در دامنه وسیعی از رایانهها اجرا میشود. بهدلیل توانایی آن در اجرا شدن بدون واسطه گرافیکی کاربر، به سختافزار کمتری در مقایسه با ویندوز نیاز دارد. لینوکس میتواند در رایانه های شخصی بسیار قدیمی نیز اجرا شود.
کاربران پرشمار:
لینوکس سیستم چندکاربری است که ویندوز اینگونه نیست. ویندوز طوری طراحی شده که در یک زمان یک کاربر میتواند از آن استفاده کند. دیتابیسهایی که تحت ویندوز اجرا میشوند، موجب میشوند چند کاربر همزمان به آن دسترسی داشته باشند، اما سیستم عامل تنها برای سر و کار داشتن با یک نفر ساخته شده است. لینوکس مانند دیگر گونههای یونیکس برای سر و کار داشتن با چندین کاربر همزمان طراحی شده است.
گنو/لینوکس: سیستم عاملی حرفهای:
گنو/لینوکس یک سیستم عامل حرفهای است. یعنی ممکن است یک کاربر کاملا غیر فنی برای مدیریت آن و انجام برخی از تنظیمات سختافزاری دچار مشکل شود و نتواند بهراحتی این کار را انجام دهد. البته برخی از توزیعهای گنو/لینوکس این امور را بسیار ساده (و حتی راحتتر از ویندوز) کردهاند. ولی با این حال بهطور کلی، گنو/لینوکس یک سیستم عامل حرفهای است که در عین سادگی، از پیچیدگیهای فنی زیادی برخوردار است. البته تمام کاربران لازم نیست این امور را بدانند. مثلا یک کارمند دفتری که اموری مانند تایپ و حسابداری را با کامپیوترش انجام میدهد، ممکن است از نظر فنی تفاوتی را احساس نکند.
برخلاف ویندوز، نکات بیپایانی برای یادگیری در گنو/لینوکس وجود دارد. این سیستم عامل 4 سال براحتی شما را مشغول خواهد کرد و میتوانید مطمئن باشید پس از آن باز هم مطالب جدیدی برای یادگیری وجود خواهند داشت!
برخلاف ویندوز، در گنو/لینوکس راحتتر هستید تا بسیاری از کارهای پیکربندی و سیستمی را از خط فرمان بسیار قدرتمند و عالی آن انجام دهید. با اینکه برای بسیاری از امور مانند ویندوز ابزارهای گرافیکی طراحی شده است، یک کاربر حرفهای واقعا از خط فرمان گنو/لینوکس لذت خواهد برد. خط فرمان ویندوز را اصلا میتوان خط فرمان نامید؟!
گنو/لینوکس: بهشت برنامهنویسان:
گنو/لینوکس را بهشت برنامهنویسان نامیدهاند. برخلاف ویندوز که بیشتر ابزارهای برنامهنویسی روی آنرا باید جداگانه نصب و حتی خریداری کنید، گنو/لینوکس بههمراه همه ابزارهای برنامهنویسی مورد نیازتان و با هر زبانی که فکر کنید ارایه میشود. کافی است آنرا نصب کنید و کار برنامهنویسیآن را با ابزارهای دلخواهتان شروع کنید.
شبکهبندی:
هر دو سیستم میتوانند قرارداد TCP/IP را اجرا کنند. لینوکس میتواند شبکهبندی ویندوز را انجام دهد که این بدان معنا است که لینوکس میتواند در شبکه ویندوز رایانهها ظاهر شود و در فایلها و چاپگرها سهیم شود. لینوکس میتواند بر روی شبکهبندی ویندوز شرکت کنند که این مساله برای ویندوز نیز صادق است.
تقسیم بندی دیسک سخت:
ویندوز باید از سوی یک تقسیمبندی ابتدایی بوت شود. اما لینوکس میتواند یا از طریق یک تقسیمبندی اولیه و یا از طریق تقسیمبندی استدلالی قرار گرفته در یک تقسیمبندی توسعهیافته بوت شود. ویندوز باید از سوی اولین سختافزار بوت شود و لینوکس میتواند از سوی هر نوع دیسک سخت در رایانه به این امر اقدام کند.
فایلهای ذخیره شده بر روی دیسک سخت:
ویندوز برای اینگونه فایلها از فایل مخفی استفاده میکند که این فایلها مانند OS در تقسیمبندی یکسان قرار میگیرد. لینوکس از تقسیمبندی اختصاصی برای فایلهای ذخیره شده در دیسک سخت استفاده میکند.
سیستم فایلها:
ویندوز در سیستم فایلها از 12FAT،16 FAT،32 FAT و یا NTFS ، که بهترین انتخاب است، استفاده میکند.
سیستم فایلهای FAT قدیمیتر هستند. لینوکس نیز سیستمهای فایلی مخصوص بهخود دارد. سیستم پیشفرض که برای لینوکس استفاده میشود، 2ext نام دارد که هماکنون به 3 ext تغییر یافته است.
درجهبندی فایلها:
ویندوز و لینوکس از راهکاری متفاوت در درجهبندی فایلهای خود استفاده میکنند. ویندوز از درجهبندی فایلها بر مبنای حجم استفاده میکند، لینوکس طرحی یکپارچه را به کار میبندد. ویندوز برای نشاندادن ابزارها و تقسیم بندیهای سخت افزاری متفاوت از حروف الفبا استفاده میکند. تحت ویندوز شما باید از حجم یک فایل برای انتخاب آن مطلع باشید. در لینوکس تمامی دایرکتوریها به دایرکتوری اصلی ضمیمه شده است. در لینوکس استانداردی در این که کدام دایرکتوریهای فرعی برای کدام ابزار استفاده میشود، وجود ندارد و این در حالی است که دیسک A همیشه برای فلاپی درایو استفاده میشود و دیسک c بخشی از تقسیمبندی بوت شده است.
فایلهای مخفی:
هر دو سیستم از فایل مخفی، فایلهایی که کاربر در هنگام لیست کردن در یک دایرکتوری آنها را نمیبیند، برخوردار هستند.
دادههای کاربر:
برنامههای ویندوز موجب میشود اطلاعات کاربران را در هر کجا ذخیره کند. این امر دیسک سخت را برای پشتیبانی از فایلهای دادههای کاربر غیر ممکن میسازد. لینوکس تمامی دادههای کاربر را در دایرکتوری ذخیره میکند که شرایط را برای جابجایی از یک رایانه قدیمی به یک رایانه جدید آسانتر میسازد.
انتخاب لینوکس بهجای ویندوز:
پیشبینیها از آینده روشن لینوکس خبر میدهند. دلیل این امر، رایگان بودن، بیشتر شدن کاربرد آن، استفاده از Open Office بهعنوان یک تولید شگفتآور، شباهت زیاد آن به واسطه گرافیکی کاربر، کیفیت بالا و مقاومت آن در برابر هزاران ویروس و کرم ویندوز نام برده شده است.
سلام